Vandaag voel ik me verdrietig

Vandaag voel ik me enorm verdrietig , zoals de meeste van mijn volgers wel zullen weten is dat ik naast een mensen mens, ook een enorme dierenvriend ben.

Ik zie bij mijn cliënten thuis hoe belangrijk een dier kan zijn in een gezin, hij is onderdeel daarvan, hoort er gewoon bij. Is er altijd onvoorwaardelijk voor je, hij of zij oordeelt niet, geeft je steun en liefde ook in tijden dat je het moeilijk hebt.

Ruim een week geleden heb ik de keuze moeten maken dat het tijd werd om afscheid te nemen van onze lieve kater Wan. 😢 Hij is bijna 15 jaar geworden, heeft inmiddels al een aantal jaren suikerziekte en een aantal maanden geleden bleek hij ook een zeldzame agressieve vorm van kanker te hebben. Hij is hier nog aan geopereerd, de extreem grote en snelgroeiende tumor aan zijn pootje is weggehaald maar helaas heeft dat niet mogen baten en is de kanker in volle hevigheid terugkomen.

Maar naast al deze ellende was het echt de allerliefste kater die je je maar kan bedenken, nooit boos, nooit gemeen maar altijd zo ontzettend lief voor ons allemaal en voor een ieder van ons was hij er op een andere manier, hij was altijd thuis, maakte wel een wandeling in onze tuin maar kwam na een tijdje weer heel tevreden naar binnen om spinnend naast je te komen liggen.

Onze wannie was helemaal op, ik zie en voel het heel diep van binnen. Dan moet je als baasje dapper zijn en ook toegeven dat het tijd is om te mogen gaan.

Ik had de dierenarts bij ons thuis uitgenodigd want wilde liever niet met Wan nog een stressvol ritje naar de praktijk maken. Hij is rustig en vredig thuis op een van zijn favoriete plekjes gegaan, tussen mijn dochter en mij in, gelukkig uit zijn lijden verlost. De laatste dagen ging hij heel hard achteruit maar is nog verwend met heel veel knuffels en aandacht maar ook snoepjes waar hij zo dol op was.

We hebben hem samen naar het dierencrematorium gebracht ook daar hebben wij de tijd gekregen om heel respectvol afscheid van ons vriendje te mogen nemen. Binnenkort komt hij terug naar huis.

Afscheid nemen hoort ook bij het leven, regelmatig word ik daar in mijn pedicure praktijk mee geconfronteerd. Natuurlijk kan ik niet verwachten als klanten de 90 gepasseerd zijn ze nog 10 jaar bij je blijven…….ieder afscheid maakt een nieuwe herinnering dat is waar, maar het doet ook verdomd veel pijn.

Dag lieve Wannie! Je was mijn maatje kerel dankjewel voor al je liefde je was altijd thuis. Ik ga je zo ontzettend missen. ❤

Lieve volgers bedankt voor het lezen, van mijn avonturen, schrijven helpt vaak om iets te verwerken of vanuit een ander oogpunt te kunnen bekijken, dus ja het is waar "gedeelde smart is halve smart "   😢